Thursday, December 14, 2006



چه آرامشي ست وقتي همه جا تاريكه....0
چه آرامشي ست وقتي نوامبرِ انيگما رو گوش مي دهم....0
چه آرامشي ست وقتي برف مي بارد...0
چه جنگي ست وقتي چشمانم را مي بندم...0
چه سر و صدايي ست وقتي فكر مي كنم....0
چه وحشتناك است خوابي كه مي بينم...0
چه غمناك است.....0
هفتمين سيگار پاكت خود را روشن مي كنم
موزيك دلخواهم را انتخاب مي كنم
حال من ماندم و اين اتاق تاريك
نور سيگار
دستاني يخ زده و لرزان
پاهايي سست و بي رمغ
وخيرگي نمناك نگاهم به ژرفاي درون خويش
مغزم گورستان عهدها
وماندم بين دو چيز
جنگي بدون صلح
آرامش يا نابودي ؟
...
...حال لبهايم كبود است و نفسم دود
.....
...
‌( هيسسسس)
...
..
(هيسسس)
..
.
(هيس)
........
....
..
.
چراغ را روشن مي كنم و پاكت را دور مي اندازم !!!!0

4 comments:

A said...

fek nemikonam beyne aramesh va nabudi jangi bashe ke aslan niaaz be solh dashte bashe...

ar[M]and said...

peace with your enemy,
Annihilation with your friends,
or something like that :-??

Anonymous said...

cheragh ra roshan mikonam o pkatam ra 2ur miandazam.baz lahzei miresad ke pakati taze dashte basham o cheraghi khamush o nafasi por ze dud??????????????
kash nabashad.
kash cheragh hamishe roshan bashad.
kash pakate khali niz pisham bashad ya agar baz sare sodai mara behkod khand chizi baraye afsun nabashad.

Anonymous said...

aramesh...??? chi hast... esmesh kheily ashnast!!!